تحلیل رهبری تحول‌گرا در تسهیل نوآوری با توجه به نقش واسطه‌ای تواناسازی روان‌شناختی و مدیریت دانش در بین کارکنان نظامی

لازمۀ تغییر و تحولات مستمر سازمانی در محیط‌های پویای امروز، وجود رهبرانی بصیر، راهبردی یا به عبارت روشن‌تر، رهبران تحول‌آفرین است. هدف از این پژوهش تعیین میزان اثرگذاری رهبری تحول‌گرا بر نوآوری سازمانی با توجه به نقش واسطه‌ای مدیریت دانش و تواناسازی روان‌شناختی در بین کارکنان ناجا است. پژوهش حاضر بر مبنای هدف از نوع کاربردی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیۀ کارکنان فرماندهی انتظامی شهرستان بویراحمد می‌باشد که از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده استفاده شده است. در این پژوهش از چهار پرسشنامۀ نوآوری سازمانی که شامل 16 گویه، پرسشنامه مدیریت دانش 19 گویه، پرسشنامه رهبری تحول‌گرا 19 گویه و پرسشنامه تواناسازی روان‌شناختی 15 گویه استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان فرماندهی انتظامی شهرستان بویراحمد می‌باشند که 250 نفر می‌باشند. روش نمونه‌گیری در این تحقیق، تصادفی ساده است که برای جمع‌آوری اطلاعات تعداد 150 پرسشنامه توزیع شد و پس از جمع‌آوری پرسشنامه‌ها، 148 نسخه از آنها قابل استفاده بود که با نرم‌افزار Smart PLS تجزیه و تحلیل شد. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که رهبری تحول‌گرا بر مدیریت دانش و تواناسازی روان‌شناختی اثر مستقیم دارد، اما بر نوآوری سازمانی اثر مستقیم ندارد. مدیریت دانش ضمن اثر مستقیم بر نوآوری سازمانی در رابطه بین رهبری تحول‌گرا و نوآوری سازمانی نقش میانجی ایفا می‌کند، اما نقش میانجی تواناسازی روان‌شناختی تأیید نشد. مدیران پلیس پیشگیری ناجا باید اهداف یا آرمان خاصی را به‌ طور روشن و دقیق برای پیروان طراحی کنند تا آنان قادر به شناخت وضعیت موجود، تحلیل آن و حتی قادر به ایجاد انگیزه باشند. همچنین یک جو حمایتی و دوستانه جهت افزایش رضایت کارکنان و در نتیجه اثربخشی آنها فراهم آورند.